Tussendoor toch maar even 'inbreken' in de volgorde van mijn blog. Ik schrijf aan pagina 42. Werk lekker voor, want ik ben links (in alle opzichten) en na mijn operatie kan ik misschien dagenlang hooguit op de 'knop' drukken om stukjes te publiceren en niks schrijven, mij maak je niet gek!
Mijn lezers zijn 'blog-technisch' op pagina 12, maar dit is VANDAAG actueel, dus bij deze:
Protonenbestraling in
zicht..... maar wel pas over vier jaar! Jammer de bummer.
Ik hoorde het nieuws
al her en der, verspreid door NOS en las
het al op Wikipedia (voordat we dat in de ban gedaan hebben aangaande professionele informatievoorziening op het gebied van kanker) en dacht: 'daar moet ik dus eens even naar informeren bij mijn radiotherapeut bij het AVL'.
Tijdens het 6-uur journaal hedenavond werd mijn vraag beantwoord. Het
is 'niet voor mij'. De klinieken en installaties moeten nog gebouwd worden,
over vier jaar zijn de eerste patiënten aan de beurt. Ze laten een voorbeeld
zien in het journaal, Het is een echo van een borst, dat zeggen ze er niet bij, maar dat
ziet toch iedereen. De huidige bestralingsbehandeling gebeurt met fotonen,
hierbij worden omliggende organen zoals hart en longen belast met onnodige
bestralingsgevolgen. Mijn tumor zit links, mijn hart ook en de helft van mijn
longen ook (ik ben eigenlijk een doodnormaal mens).
Verder gaat het item in
het journaal over de twaalfjarige Job, hij had een hersentumor en dus wel even iets meer belang
dan ik bij protonenbestraling, tegen gefrituurde hersenen! Job had 'geluk', hij is 'uitverkoren' voor een
behandeling in Zwitserland, met Job gaat het goed, zo lijkt het in ieder geval volgens de beelden in het journaal. Een succesverhaal! Met liefde sluit ik
achteraan in de rij, alle Job's moeten vóór mij in de 'protonenbestraler'.
Ik voel me eigenlijk al schuldig over mijn plek op de 'eerste rang' in het AVL.
Is dat wel nodig? Mijn kanker is zo 'klein'!
