vrijdag 30 augustus 2013

Strato


Ik maak me vreselijk zorgen over mijn financiële situatie. Ik werk maar 15 uur in loondienst en wat ik hiermee ophaal is niet voldoende om de vaste lasten te betalen. Dat is nooit een probleem geweest, maar een motivatie om als ZZP-er te voorzien in de rest van het benodigde geld om leuk te leven. Nu ik uit het (werk)veld ben geslagen, mijn spaarrekening al bijna opgedroogd was door een verbouwing van keuken en toilet, gaat het de verkeerde kant op.

Begin dit jaar heb ik allemaal plannen gemaakt om omzet te genereren met mijn eigen vormgegeven producten, een deel van deze plannen zijn uitgevoerd, maar niet allemaal even succesvol. De crisis laat niemand onberoerd. Ik heb nog een paar lopende opdrachten, dat is fijn, maar de uitvoering en dus de beloning moet ik uitstellen. Hoe vertel je klanten, soms wildvreemde mensen, dat je even niet aan de opdracht werkt. Na geruime tijd van uitstel en met tranen in mijn ogen componeer ik een paar mailtjes waarin ik aan 'onbekende' mensen uitleg wat er met me aan de hand is. Kanker. Ze zullen het begrijpen, maar ik voel me verslagen.

's Middags ga ik met Strato naar ons atelier, proberen een paar uurtjes wat te doen. En mijn lieve, lieve Strato, mijn man, mijn held, hij gaat de bronzen plakken voor me schuren, want daar heb ik zelf de kracht niet voor! Ondertussen begin ik het keukentje op te ruimen, een actie die ik na een klein half uurtje moet staken want 'oma' moet zitten. Met knikkende knieën en trillende handen vind ik een klusje om zittend te doen, ik maak me nuttig.

Strato staat mijn werk te doen, ik wil van alles, ik kan bijna niks. Het is frustrerend en het is niet anders. Strato verkloot de eerste bronzen plak en wil niet aan de tweede beginnen, want hij denkt dat hij het niet kan omdat de eerste is mislukt. Ik moedig hem aan om het nog eens te proberen en leg uit hoe het goed zou moeten gaan. Ik neem hem niks kwalijk, hij doet dit soort werk nooit, niemand verwacht dan ook dat het in één keer goed gaat. Ik vind het oneindig lief wat hij voor me staat te doen.

Muziek: 'Sea of time' van Rainbirds