Iemand zegt: 'Jij hebt zoveel sjaaltjes en petjes, jij
komt er wel doorheen als je chemo krijgt'.
Om 11 uur ben ik
in de stad, niet op een terras, het weer is niet zo lekker. Ik drink Latte
Machiatto en heb een croissantje met kaas besteld. Mijn nicht Janneke komt
binnen in een vrolijk regenboog vest, zelf gebreid, ik vind het een mooi vest.
Ze vindt het wel jammer dat nu net al dat gedoe gaande is vanwege een
'anti-homo-wet' in Rusland, haar vest 'haakt' aan bij het thema. Zo had ik het
niet bekeken, dus zullen andere mensen het ook niet per saldo zo bekijken. -Ik
ben heel maatgevend, dat zie je wel-.
Ik krijg een
vrolijk pakket met leuke beesten op het papier en een roze lint eromheen, mijn
eerste roze lint sinds ik borstkanker heb! Het is toeval en mijn nicht zegt dat
ik maandag dat roze lint wel om mijn hoofd kan doen als ik naar het ziekenhuis
ga. Ze zien me aankomen als 'paasei'! Ik wil zo gesoigneerd mogelijk de
operatie in, met geëpileerde benen en bikinilijn, met geschoren oksels, schone
nagels en zonder zwarte haren op mijn kin. En natuurlijk een schone onderbroek.
Oma zei altijd: 'Nooit van huis zonder
dat je eerst een schone onderbroek aan hebt gedaan, als je onderweg wat
overkomt en je moet naar het ziekenhuis, kan je daar niet aankomen met een
vieze onderbroek'. Als die chirurg nou maar door heeft dat ik hecht aan
mijn uiterlijkheden door al mijn voorzorgsmaatregelen, dan doet hij of zij het
vast heel netjes dat snij- en hechtwerk!
In het pakket mijn
nieuwe, wollen wintermuts. Groen met een naturel, grijsbruin draadje mee
gebreid. De muts is prachtig! Hij staat me goed bovendien! Het breiwerk is 'prematuur' klaar zegt Janneke, want het is nog lang geen winter, maar het was
maar een klein klusje. Noem het maar een klein klusje, ze heeft de wol voor de
muts zelf gesponnen! Ik ben er enorm blij mee! Later die avond zit ik in mijn
ondergoed op de bank, het blijft maar warm in huis, met mijn nieuwe wollen muts
op.
Janneke en ik
bespreken weer van alles over familiezaken, we kunnen er om lachen en hier en
daar rolt een klein traantje. Het is fijn, de herkenning die je kunt
ervaren als je met je familieleden kunt praten. Toen Janneke haar moeder
vertelde over mijn situatie en toen vroeg of zij een kaarsje aan wilde
steken bij haar Mariabeeld, zei mijn tante: 'Daar is het nu toch te laat voor.' Janneke heeft tegen haar moeder gezegd dat ze alsnog wel een kaarsje aan kan
steken inzake mijn gewenste genezing. 'Oh ja' zei mijn tante. Ik vind het een enorm
goede grap en heb veel behoefte aan goede grappen op het moment.
Als we afscheid
hebben genomen en ik sta naast mijn fiets, fietsbelt Janneke nog even naar me dan
zie ik het blije regenboogvest voorbij zwieren. Dan is het tijd voor 'serieuze'
zaken. Ik ga naar de drogist voor 'stoelgangvezels' en voor vitamine E-400
tabletten en even langs het huis van Strato omdat ik ineens heel nodig moet en
dat het dichtstbij is. Ik vervolg mijn weg naar een waardeloos toeristisch
terras waar mijn fiets niet tegen de boom achter mij mag staan van de uitbater en waar de
drankjes klein en de prijzen groot zijn. Het terras staat knel tussen een
bloemenstal en een fietspad. Twee zigeunerjongens maken bombarie met een
accordeon en als ze eindelijk opgezout zijn, komt er een draaiorgel. Nou vind
ik een draaiorgel eigenlijk heel leuk, maar het is gewoon teveel en te druk, ik
kan er niet zo goed tegen.
Ik drink ijsthee
met mijn schoonmoeder en Strato. Als hij even naar de toilet is, vraagt mijn
schoonmoeder of ze kan helpen volgende week, mijn huis 'doorwerken' bijvoorbeeld,
als ik me maar niet gekwetst voel door het aanbod. Ik voel me helemaal niet
gekwetst, ik zeg dat ik het fijn vind als ze dinsdag, de dag na de operatie met Strato belt om te vragen hoe het met hem gaat en of hij hulp nodig heeft. Ik lig
liever niet vanaf mijn 'ziekbed' aan alle touwtjes te trekken en ik maak me
zorgen om Strato die wel aan de 'touwtjes moet trekken' dan.
Als laatste uitje
vandaag fiets ik naar een grote, biologische, dynamische winkel. Ik ben hier
jaren niet geweest, het is een prachtige, volledig uitgeruste supermarkt met
een 'verse slager en bakker'. Je zou hier al je boodschappen kunnen doen, als
je dat kan betalen. Ik koop een pak anti-oxidanten-sap en twee flessen biologische ananassap,
tezamen 10 euro. Sinds gisteren voel ik ineens dat het goed en verstandig is om
me voor te bereiden op de operatie door geen alcohol meer te drinken, redelijk
gezond te eten en die ananassap tegen littekenweefsel en vitamine E pillen
kunnen geen kwaad, denk ik. Ik overdrijf het niet hoor, na het eten neem ik
lekker een Magnum (mini) ijsje!
