Strato zegt: Nu kun je gaan blowen om medische redenen.
Het hele weekend was ik al
niet in mijn hum, niet vanwege mijn 'knobbel' (wat een stom 'kabouter' woord is
dat), maar het hielp niet zeg maar. Strato is blijven slapen, we gaan samen naar
het AVL. Annemijn belt om een uur of negen dat het handig is als ik tussen 10
uur en half 11 op de Mammapoli ben, dan kan ik ‘meedraaien’ in het
maandagochtend controle-rondje. Hidde regelt dat ik zonder verwijzing mee mag
doen. Moet ik wel even een ponskaartje laten maken en de balie radiologie is
direct achter de inschrijfbalie.
De mevrouw achter de balie
vraagt hoe laat ik een afspraak heb, al turend op haar afsprakenlijstje. Die
heb ik dus niet, wel graag een ponskaart. Tijdens het maken van de webcam foto (van mijn gezicht, voor het dossier) komt Hidde naast ons staan in een witte jas, zwarte Crocs aan de voeten en een kop
koffie in de hand.
Hidde heeft geregeld dat
een collega een foto gaat maken. Er is nog even enige heisa vanwege het feit
dat ik geen verwijzing en geen afspraak heb, we bezoeken verschillende balies
totdat Hidde het zat is en ons naar de wachtruimte, een lange gang brengt met
veel deuren en tussen de deuren, langs de muren verschillende clustertjes
stoelen. ‘Hij regelt het wel anders’.
In de gang zitten mannen
en vrouwen, doen die mannen mee in het ‘Mammapoli rondje' of is dit een
verzamelplek voor allerhande kanker-onderzoeken? Van de dames die er zitten,
hebben er opvallend veel een mutsje op of een sjaal om hun hoofd. ‘Wat een stomme mutsen!’ denk
ik dan, verschrikkelijk die ‘kankermutsen’ het zijn her en der van diezelfde
hoedjes die orthodox, joodse dames dragen over hun pruik. Lulligheid ten top
met een houten knoop en raffia als
versiering. Bleh!
