Het is druk in de
wachtruimte bij balie 6. We nemen plaats aan het einde van de gang, onze MCV
zit in kamer 14. De koffiekar komt weer langs. Het bekertje van Strato is lek,
ondanks dat ik hem er op wijs vóórdat het mis gaat, ziet hij toch kans om
koffie op zijn witte, linnen broek te lekken. Ik moet ontzettend nodig naar de
toilet en niet alleen voor een plasje. Het wachten duurt lang en ik ga gauw
maar even. Nadat ik me ontlast heb, blijkt er geen toiletborstel aanwezig. Heel
gênant. Als ik mijn handen was komt nog een mevrouw te toilet binnen, ik zeg
heel tactisch dat de toilet niet al te fris is en bespaar haar zo een
onaangename ervaring. Voor de rest van de toiletbezoekers van vandaag kan ik niks
betekenen.
Als we aan de beurt zijn
bij MCV Knollen vraagt ze wat ik weet en verwacht van de MCV. Ik zeg dat ik
denk dat de MCV, zij dus, mevrouw Knollen mijn 'buddy' is gedurende het hele
proces. Ze moet erom lachen, ik lach mee. Nee, ze is geen buddy. Ze hoort bij een
team MCV's die zowel patiënten begeleiden bij de Mammacare-poli alsmede op de
verpleegafdeling rondom de opname. Het zijn dus 'gewone' verpleegkundigen, maar
dan gespecialiseerd in borstkanker. Helder, niks geen 'buddy'.
MCV Knollen wil de
'lastmeter' met me doornemen die ik ingevuld heb. Ik heb een 8 ingevuld, dit is
hoog en in relatie met mijn beschrijving van mijn psychiatrische aandoening, is
extra zorg en aandacht aan te bevelen. Heb ik dit goed geregeld? Ja. Wil ik
praten met iemand van DBO, ik vul zelf in dat het 'Dienst Begeleiding en Ondersteuning' is. Ik vertel dat ik mijn eigen
'geestelijk verzorgers' heb. MCV Knollen onderstreept nog wel even dat de
maatschappelijk werkers van het AVL gespecialiseerd zijn in kanker. Ik beloof
dat ik eerst ga praten met mijn eigen 'DBO-er' zij is mijn steun en
toeverlaat, weliswaar niet gespecialiseerd in kanker, maar wel in mij. Later beslis ik of ik ook nog behoefte heb aan de DBO van AVL.
Tijdens het gesprek over
'geestelijke gezondheid', neemt Strato enkele keren het woord en vertelt zonder
terughoudendheid over neurose en slaapgebrek. Ik vind het niet erg, het is
typisch Strato, maar bij mij ligt het niet allemaal zo voor op mijn tong, ik deel
dit soort informatie in eerste instantie liever niet, denk liever eerst na over
de relevantie van het geven van bepaalde informatie.
Verder gaat het gesprek
over praktische zaken, wat voor kleding/BH, als ik naar huis ga? Het advies
is, neem verschillende kledingstukken mee, dan kan ik kiezen naar behoefte op
dat moment. Slimme van MCV Knollen. Ik krijg geen pleister op de wonden, in het
AVL geloven ze in wondgenezing 'aan de lucht' -Dat gepieker over een post-op BH was dus nergens voor nodig-. De hechtingen hoeven er niet
uit. Als de wond genezen is, mag er vitamine-E crème op, dit helpt tegen het
vormen van littekenweefsel. Strato vraagt of dit in Calendula-zalf zit en of dat
erop mag. Dat weet ze niet precies, dat moeten we dan even uitzoeken. Veel
pijnstillers gebruiken, zodat ik zo goed mogelijk kan bewegen, ik mag alles
doen met mijn linkerarm, maar niet ramen lappen en stofzuigen voorlopig. Ik
moet mijn linkerarm goed bewegen, want anders krijg ik mogelijk last van wat
'we' noemen een 'Frozen Shoulder' en dat is niet goed. Nee zeg, ik moet er niet
aan denken een 'Frozen Shoulder'. Een stijve of vastzittende schouder, nou ja,
maar een 'Frozen Shoulder' dat wil je echt niet!
Als allerlaatste en totaal
onverwacht vraagt MCV Knollen of ik wel eens gehoord heb van Bach Bloesem
Rescue Therapie.... Ja, daar heb ik wel eens van gehoord, beaam ik en zwijg
verder. Zit je in het AVL, het Mekka van wetenschappers en dan komt er iemand
aan poepen met 'Bach Bloesem Rescue'. Gelukkig zegt Strato niks, die kan wel eens
fel uit de hoek komen als er zulke gekke dingen gezegd worden. We nemen
afscheid van MCV Knollen en gaan terug naar de Radiologie balie voor de echo
afspraak. Strato gaat naar de toilet, ik krijg de brief met de afspraak en vraag
of ik Hidde nog even kan spreken. Dat kan en direct word ik meegenomen naar
'het binnenste' van de afdeling. Hidde is bezig, maar komt er zo aan. Strato is
me dit keer dan echt even kwijt, maar dan moet hij maar niet de hele tijd
gaan plassen.
Ik probeer Strato een
berichtje te sturen als Hidde verschijnt. Hidde heeft het enorm druk, maar
neemt me toch even mee naar een lege kamer. Ik vertel hoe blij ik ben met
dokter Almhof en hoe enorm gerustgesteld. Ik ben hem ongelofelijk dankbaar. Hidde is blij dit te horen. We geven elkaar een dikke kus en ik ga weer naar Strato.
In de tram praten we over
de onverwachte opmerking van de MCV over de onzinnige 'Bach Bloesem Rescue
Therapie', waar ik eens aan zou kunnen denken volgens haar. Ik kom tot de
conclusie dat het wel eens de 'schuld' van Strato zou kunnen zijn omdat hij zelf
over Calendula is begonnen. Strato zegt 'Daar heb je een punt'.
Ik doe even een
groeps-what's-app de wereld in, zodat mijn naasten op de hoogte zijn van 'hoe
de vlag ervoor staat'. Ik wil thuis even alleen zijn en slapen. Ik maak een
afspraak met Stephanie om vanavond, koopavond met haar te winkelen, dat komt haar ook goed
uit. Ik laat Boefje uit en slaap totdat ik wakker word van het trillen van
mijn telefoon. Lieve berichten en gemiste oproepen. Ik laat het allemaal even
zitten.
