zondag 13 oktober 2013

Muts


Het regent keihard, maar dappere Hollanders dat we zijn, gaan we op pad, naar het atelier. Lopend, heb ik bedacht. Net aan de straat uit, vindt Strato het geen goed idee, hij wil liever fietsen en dan ook nog even langs zijn huis voor regenbestendige 'Jalatta's', dat zijn werklaarzen. Ik loop alleen met Boefje verder door de regen. De straat uit, de brug over, dan besef ik dat ik in allebei mijn jaszakken sleutelbossen heb, één van Strato. Ik begin weer terug te lopen, want Strato kan niet eens zijn fiets bij mij uit de schuur halen zonder zijn sleutels.

Lekker begin van onze 'werkactie', zo komen we er wel vandaag! Ik ga dan toch ook maar op de fiets. Boefje heeft inmiddels gepoept en houdt helemaal niet van in de regen wandelen. Ze zit liever voorop in de mand op mijn fiets. Met dit weer doe ik dan ook nog een handdoek over haar heen en wikkel bubbeltjes-plastic om de mand, zodat alleen haar kop nog nat wordt. Ik doe een regenbroek aan en zo'n idiote fiets-regencape. Ik haat dit soort aanklederij, maar niet zo erg als kanker, dus vooruit maar.

Onderweg stop ik bij Watervrouw, ik heb leuke baby-espadrilles gezien, roze geruit. Goed cadeau voor mijn nicht die sinds gisteren zelf gaat staan. Ze slaat het onderdeel 'kruipen' over en gaat meteen over op lopen zo te merken. Waarom kruipen als je kunt lopen? Praktisch, net haar tante. Espadrilles in een maat die ze komende zomer aan zou kunnen, zijn er niet meer. Wel blijf ik weer hangen aan een aantal bollen haakgaren. Roze met rood gestreept, lekker dik. Ik weet nog niet wat ik ervan zal maken.

Op het atelier aangekomen, zit ik er alweer fysiek doorheen. Tante moet zitten en dat terwijl we grote plannen hadden voor een halve verbouwing en verhuizing van de opslag. Als Strato komt, laat ik nagenoeg al het werk aan hem over. Ik steek hier en daar een handje uit en doe een paar klusjes die ik zittend kan doen. Ik ben niet kwaad op mezelf en Strato vindt het gelukkig ook niet erg. De twee dagen hiervoor heb ik ook op het atelier gewerkt en nu wil ik misschien wel wat teveel.

Vandaag haak ik mijn eerste muts van groen glittergaren en heb de smaak te pakken.
Ik ga nog meer mutsen haken. Gezien de aanstaande chemo, heb ik daar ook meer aan dan al die badmatten die ik tot nu toe gemaakt heb.

Micha Wertheim voor specialisten: