Vroeger had ik een afgekeurde raskat, een Siamees genaamd Thijs.
Eergisteren heb ik mijn pruik op gehouden. Gisteren
had ik nogal haarpijn. Ik ken haarpijn van vroeger. Toen ik een jong meisje was
met een dikke bos lang haar. Als mijn haar de hele dag in een stevige staart
opgesloten had gezeten, dan had ik enorm haarpijn als mijn staart weer
losgelaten werd. De haarpijn van gisteren kwam denk ik door de pruik, die mijn schrale haar uren lang in een dwingende positie heeft gehouden. De haarpijn duurde tot
vanmiddag.
Vandaag durfde ik, net als afgelopen dagen
nauwelijks aan mijn hoofd te krabben, omdat mijn haren dan om me heen
dwarrelen. Ik kijk met zorgen naar mijn hoofdkussen en naar mijn bankstel. Ik lijk
echt op een verharend huisdier. Boefje schaamt zich niet, dus ik ook niet, neem
ik me voor....
Diana, mijn pruik, heb ik gisteren een dagje vrij gegeven,
met mijn dunne paarse kuifje en een nieuwe, zelf gehaakte muts heb ik de dag door
gebracht. Vandaag heb ik een afspraak om naar de bios te gaan. Dus zet ik Diana op
en kleed me aan in een groene jurk, zwarte Wolford panty, 60 denier en schoenen
van United Nude. Beetje make-up. Ik zie
er fantastisch uit (en ik ga sowieso niet met een muts op in de bios zitten).
Mijn gezelschap vindt mijn pruik ook prachtig en ook dat ik er heel erg goed uit zie.
We kijken een film die bijna twee-en-een-half uur
duurt. De film speelt zich af in Rome, dus na de film hebben we trek in Pizza.
De eerste pizza-tent is vol en overboekt. De tweede pizza-tent is de verkeerde
en bij de buren, de derde pizza-tent zitten we helemaal goed. Ik neem een goed vette pizza quattro formaggi. Deze
smaakt heerlijk. Ze brouwen hier zelf Limoncello, ik neem twee glazen.
Dit was leuk, maar wel fijn als ik eenmaal thuis
ben, dat Diana weer af mag. De band knelt wel wat om mijn hoofd en ik voel me
alsof ik met een warme muts in een vol en warm restaurant heb gezeten.
Korte tijd later komt Strato. Hij heeft een drukke dag gehad. Hij is
vertegenwoordiger van zijn eigen werk op een prestigieuze kunstbeurs geweest vandaag. We kijken onze favoriete satire, 'Arrested
Development'. Ondertussen kriebelt Strato in mijn nek en haar en ik maak me zorgen om mijn verharing als hij dat doet.
Strato laat Boefje uit. Ik heb de rubberen borstel
van Boefje opgezocht in de honden-spullen-bak. Boven de wastafel in de badkamer
geef ik mezelf een 'goede beurt' met de rubber borstel. Ik doe een nieuw
inzicht op. Terwijl mijn schaamhaar, mooi 'uitgedund' uitvalt, krijg ik op mijn
hoofd lokaal kale plekken. Ik lijk wel een kat met schurft! Ik denk aan Thijs,
onze oude siamees die blind, vet, stinkend en met schurft gekoesterd werd door
mij.
Bij Samuel, hij leeft niet meer, was zijn dikke bos haar wel flink
uitgedund, maar ik geloof niet dat hij opzichtige kale plekken had, of ik heb
er geen oog voor gehad. Ik dus wel, het is bizar. Strato heeft gelukkig geen
afkeer en schiet te hulp als de wasbak al flink gevuld is met een dot haar waar
geen einde aan komt. Met de tondeuse scheert hij wat er over is kort. En dan nog
korter, maar er is geen redden meer aan. Ik zie er uit als een figurant in 'Schindlers List'.
Mijn vriendin, mijn pruik, Diana had geen dag later
moeten komen, ik kan me zonder haar niet meer vertonen.
Film: 'La Grande Bellezza' van regisseur Paolo
Sorrentino. Net zoiets als 'Amélie' van Jean-Pierre Jeunet, maar dan voor 45-plussers.
