Vocht achter mijn linkerlong. Ik heb het benauwd.
Volgens dokter In der Sas zijn er drie mogelijke oorzaken van vocht achter
mijn long.
1. Een onopgemerkte ontsteking.
2. Hartproblemen, mogelijk veroorzaakt door immunotherapie,
de Herceptin.
3. Onbekende oorzaak.
Per omgaande dient vastgesteld of uitgesloten te
worden dat het mijn hart is. Maandag a.s. ontvang ik voor het eerst drie
porties (zonder mayo) Herceptin, zodat ik drie weken 'vooruit' kan. Dan moeten
we wel weten of mijn hartpomp-functie niet wordt aangetast door de Herceptin.
Afgaande op de röntgenfoto van mijn longen, waarop blijkbaar ook mijn hart te
zien is (handig), denkt de dokter dat mijn hart geen problemen ondervindt. Ik
heb een mooi, slank hart, zegt ze. Nou dat is in ieder geval dan iets wat slank te
noemen valt aan mij momenteel.
Dokter In der Sas heeft geregeld dat ik morgen
een ejectiefractie onderzoek krijg, ofwel nucleair hartonderzoek. Dat is top.
Maandag moet ik aan de verpleegkundige van de dagbehandeling vragen of hij/zij de dokter wil bellen voor de uitslag, alvorens ik de Herceptin
toegediend krijg om hopelijk bevestigd te krijgen dat mijn hart in orde is en
de immunotherapie doorgang kan vinden komend jaar. Een financiële strop weliswaar
voor de pot 'algemene middelen', want deze therapie kost ongeveer een ton, maar
goed nieuws voor mij, waarmee mijn kansen op het opnieuw krijgen van
borstkanker kleiner wordt.
Ik ga ook nog even half ontbloot en achter een
gordijn op tafel zitten en liggen. De dokter klopt op mijn borst en rug,
luistert met de stethoscoop terwijl ik moet zuchten, omdat ze me dat vroeg te
doen. Zuchten doe ik vaak, maar verder niet waar de dokter bij is. Daarna
luistert ze naar mijn buik, hierbij hoef ik niet te zuchten. Ze hoort niks. Dat
is niet goed. In het geval van buiken en darmen is het de bedoeling dat deze
rommelen, knorren, piepen en kletsen, dat betekent dat ze werken. Laatst dacht ik al aan een lied van Van Dik Hout en had daar ineens een ander gevoel bij, dat heb ik nu weer: Stil in mij. Ik heb al
lang geen last meer van obstipatie, ik ben gewend geraakt aan een 'massief' en
overvol gevoel. Na het eten heb ik het wel extra benauwd, dan blijft het voer tot
boven in mijn slokdarm staan. Ik heb geen dagelijkse 'stoelgang' maar af en toe 'overloop-diarree' (getver, wat een
vies woord). Ik krijg een nieuw recept voor Magnesium pillen. Ik heb alle
vorige Magnesium pillen al opgegeten.
De dokter schrijft met de hand een briefje met hierop een inname-schema voor de komende dagen.
