De dag is al goeddeels voorbij, maar ik
ben net pas wakker. Vannacht heb ik niet geslapen. Wel heb ik in gedachten drie
boeken geschreven, waaronder een kinderboek. Ik heb me scherpzinnig
uitgesproken in DWDD en kon het goed vinden met Mathijs. Ook heb ik Mathijs een
brief geschreven over welke vaste gasten hij niet meer uit zou moeten nodigen
voor het programma. Ik ben zonder pruik met een netjes geschoren koppie naar de
première van een film gegaan, moet kunnen, en heb me een crash dieet
voorgenomen om in een strak pak naar dezelfde première te kunnen. Morgen ga ik
sporten en verder heb ik nog gesleuteld aan een voorgenomen kunstproject. Dit
alles in het donker, zonder aantekeningen te maken. Er zaten echt wel goede ideeën
tussen, maar ik had de moed niet om hier vannacht ook echt werk van te maken.
Ik wilde eigenlijk gewoon graag slapen.
Om half zes s' ochtends neem ik twee
oxazepammen en om half acht nog eens twee. Ik heb een hypomanie. Het komt denk
ik door de Dexamethason die ik gisteren per infuus toegediend heb gekregen. Een
pepmiddel. Echt niet handig om iemand die een bipolaire stoornis heeft een
pepmiddel te geven, maar het hoort bij de huidige chemokuur.
Eindelijk knock-out door 4 oxazepam,
wordt ik pas om half vijf in de namiddag weer wakker en loop direct achter de
feiten aan. Veel gemiste telefoontjes en een aantal dringende mailtjes. Nog net
voor het einde van de werkdag zie ik kans om te overleggen met een klant.
Vanuit mijn bed met de laptop op schoot. Het gaat niet goed met het
armbandjesproject. De bestellingen lopen binnen, maar de door de producent
geleverde armbandjes zijn niet mooi genoeg. Ik weet maar één adequate
oplossing; Zelf maken.
