maandag 24 februari 2014

AVL 21.1: Persoonlijke verzorging


Ik vergeet al tijden dat ik nog iets met jullie wil delen over een heel wonderlijke map met inhoud in de wachtruimte van de Dagopname van AVL. Het betreft een informatiemap met de titel 'Goed verzorgd, beter gevoel'. Daar is wat voor te zeggen, als je in de spiegel kijkt en je bent aangenaam verrast, daar wordt iedereen een momentje gelukkig van en voel je je inderdaad beter. Dat is wat beoogt wordt met de inhoudelijke informatie in de map en op deze inhoud heb ik niets af te dingen.

Wat hier echter totaal niet op lijkt te duiden is de foto op de kaft van de map. Ik zal deze onderaan dit bericht met jullie delen; In mijn optiek een vrouw met een onnodige blik en een hoofdtooi waarmee ze goede sier zou maken in een 'traditionele Midzomernacht viering' in een tijd dat (sommige) mensen geloofden dat planten midzomer geneeskrachtige en magische krachten hebben en deze midzomernacht plukten. De mevrouw op de kaft krijgt wel een tien voor lachen. Ik heb nog nooit zo'n blije kankerpatiënt gezien. 

Vandaag dus weer chemokuur Taxol voorafgegaan aan Herceptin. Nummer (nog niet) zoveel. Ik wil niet tellen, misschien als ik over de helft ben. Ik baal nog vreselijk van het rottige avontuur met het inbrengen en verwijderen van de Picc-lijn en de trombose. Strato prikt prima de dagelijkse injectie met antistollingsmiddel en ik ben blij dat hij dat zonder schroom doet. Eerder wat te vlot soms. Hij heeft af en toe de beschermdop al van de naald en moet de plek op mijn buik nog ontsmetten, met wantrouwen volg ik dan het vervaarlijke steekspel in de lucht en in de buurt van mijn buik met de 'blote' naald terwijl Strato zich concentreert op het schoonwrijven van een geschikte plek naast mijn navel. Ik heb dit bespreekbaar gemaakt.

Geen bijzonderheden vandaag tijdens de chemo. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het gaat een tukje te doen. Lig hier toch 4 uur lang, volledig onthand en suf van de toegediende antihistamine Tavegil. Infuus in mijn linkerhand, geen bewegingsvrijheid in mijn rechterarm. De blaren zijn ook nog niet helemaal weg. Ik denk dat het koortsuitslag is en het broedt nog even na. Mijn handen zien er uit als 'een boerderij'. Ik heb met twee componentenlijm, dag en nacht, slotjes aan armbandjes gelijmd. Ik heb geen nagels meer maar zwarte lijm-met-leer korsten. Dora de verpleegkundige vraagt wat ik gedaan heb met mijn nagels. Strato zegt tegen Dora dat we nog wilden vragen of dat soms door de chemotherapie kon komen. Strato maakt een grapje en Dora kan er hartelijk om lachen.

Toen ik vorige week met mijn gebruiksonklare Picc-lijn in mijn rechterarm lag aangesloten aan het infuus met mijn linkerpols, maakte verpleegkundige Ellen ook een leuke grap. De verpleegkundige die het werk van Ellen kwam controleren, -ze doen hier alles dubbel checken en dat kan heel geen kwaad in het geval van chemotherapie- keek verbaasd naar het infuus in mijn linkerpols. Ellen zei tegen haar collega dat ze even vergeten was dat ik een Picc-lijn had, vandaar. Ik vond het een behoorlijk goede grap, vooral omdat de collega van Ellen haar heel verstoord aankeek. Het is werkelijk een dolle boel in het AVL.

Strato, mijn lieve, lieve man en vanaf vandaag mijn pedicure. Vanavond moet ik naar een zogenoemd 'rode loper event' en daar kan ik toch onmogelijk met mijn zwarte 'klauwen' aankomen zetten. Eerst met een nagelvijl, maar al gauw met een zakmes, krabt Eric mijn nagels schoon. Er komt ook veel aceton aan te pas. We hebben de dame in het bed naast ons om toestemming gevraagd voor het gebruik van aceton, een vluchtig oplosmiddel, ze vindt het geen probleem, al krijg je er wellicht kanker van. Als mijn nagels zo ongeveer schoon zijn, lijmt Strato kunstnagels van de HEMA op mijn handen. Net echt en heel keurig om te zien bovendien!