Het was geen slaapwandelen, maar ik was
ook niet geheel wakker, want ik weet niet meer waarom ik vannacht in de keuken
was. Ik weet wél dat ik daar was, want ik schrok enorm van 'iets harigs' op
tafel. Je denkt dan meteen aan een beest, maar het was mijn eigen pruik.
Heel vroeg moet ik op pad voor een trouwerij,
ik ben getuige. Het gemeentehuis is nog maar net open, de eerste trouwerij van
de dag en gratis bovendien. Ik eet nog twee gebakjes bij het gelukkige
bruidspaar thuis en ga dan weer naar huis. Eerst nog maar even een poosje
slapen.
Daarna naar Hugo, hij is jarig vandaag,
ik heb een muts voor hem gehaakt, hij heeft tegenwoordig net zoveel haar als ik
nu, tijdelijk. Hugo is enorm blij met de muts, gelukkig maar.
s' Avonds gaan Strato en ik uit eten in
Amsterdam met Steef. Zoals altijd moeten we heel hard lachen om stomme
dingen. Een Italiaans viergangen diner. Niet alles smaakt me even goed, maar
dat komt echt niet door het eten en de kok, maar door mijn smaakbeleving. Deze
is wel anders, maar het valt me tot nu toe mee. Ik vind het bijzonder dat mijn
'trek in eten en drinken' gewoon meegaat met mijn veranderde smaakbeleving. Ik
kan geen water met bubbels meer verdragen, maar daar heb ik dan ook geen
behoefte meer aan. Wel smaakt Roosvicee limonade heel goed en daar heb ik dan
ook heel erg zin in.
Verschillende etenswaren smaken
onverwacht zuur. Zo ook de paddenstoelen rissoto van hedenavond. Ik check even
bij Strato en Steef of het werkelijk zuur smaakt. Volgens hunnie is dat niet
zo, terwijl ik echt een wrange smaak ervaar. Al het overige op het menu smaakt
me prima, met hier en daar wat last met slikken. Ik heb weinig speeksel en de
mozzarella blijft een beetje in mijn keel steken.
