Ik druk de plunjer naar de blauwe streep en schud
voorzichtig en rustig, om geen 'sop' te maken, totdat de poeder en vloeistof
gemengd zijn. Ik druk de plunjer verder, totdat er geen lucht meer in de naald
zit en prik mezelf in mijn buik. Ik ervaar disassociatie met mijn slecht
functionerende lijf en leden, het kost me dan ook geen enkele moeite om mezelf
te steken. Ik druk de plunjer door totdat deze niet meer verder kan. Ik ben
klaar met injecteren en de helft van de melkachtige Lucrin vloeistof loopt weer uit
mijn buik. Mijn buik, mijn bovenbenen en billen zijn het ge-injecteer van dagelijks antistollingsmiddel en maandelijkse 'eierstok-verlammer' meer dan zat. Mijn lijf probeert uit te spugen wat ik inspuit. En wat niet
uitgespuugd wordt, vormt harde, warme, jeukende plakkaten op mijn benen, buik
en billen. Dagenlang heb ik last van deze 'horzelbeten' en als het niet meer
jeukt, blijf ik nog een hele poos zitten met verharde, blauwe plekken.
