Ik lig languit op straat, op mijn buik, in de
regen. Ik stel het overeind komen even uit, eerst even vanuit mijn
'neurologisch centrum' contact maken met het lijf om te voelen of alles het nog
zal doen als ik probeer op te staan. Ik bemerk geen blokkades, dus redelijk
kwiek sta ik weer op. Steentjes in mijn linkerhand, een gat in de rechter
ellenboog van mijn vest. Wonderwel is mijn panty niet stuk, wel gehavend en ik
zie door de panty heen de schaafwonden op beide knieën. Eerst maar naar binnen nu. Gelukkig niet op
mijn kin gestuiterd.
Ik was eerst het zand en de steentjes uit de
schaafwond op mijn hand. Bekijk mijn rechter ellenboog, die zal wel blauw
worden. Ik bel Strato om te mopperen. Mijn feestkleren zijn nat en zanderig. Met
de grootste moeite heb ik wat feestelijks gevonden in mijn eigen kast, waarvan
ik het meeste niet pas, en voor het eerst weer een jurk aan sinds van voor alle
toestanden. Wat moet ik nu dan weer aan? Over drie kwartier wordt ik verwacht
op mijn eigen verrassingsdiner! Strato oppert dat ik de jurk op de hand kan
wassen en dan in de droger. Dat red ik niet in drie kwartier, maar gewoon met
modder en zand in de droger kan wel. Toevallig is de jurk donker van kleur, dus
dat valt straks niet op. Kan ie morgen in de was. Mijn panty 'neem ik af' met
een washand. Zo valt het allemaal toch erg mee.
Vandaag op de elektrische fiets naar Ploeger,
bijgepraat met collega's en een paar uurtjes gewerkt. Daar wordt ik nu echt blij
van!
